Het Eikenhuis, een thuis voor iedereen

Laatst had ik een droom: een organisatie waar mensen met plezier naar hun werk komen, waar lachen net zo gewoon is als een goede overdracht, en waar fouten maken niet wordt gevreesd, maar juist wordt gezien als een kans om samen sterker te worden. Een plek waar leidinggevenden niet boven je staan, maar naast je lopen, klaar om te ondersteunen wanneer dat nodig is. Dit beeld vormt de kern van mijn fictieve zorginstelling: Het Eikenhuis. Een plek waar verbindend leiderschap, ruimte voor persoonlijke ontwikkeling, duurzame inzetbaarheid en bewoners die zich gehoord voelen, centraal staan.

Van goed naar betekenisvol

Net als veel andere organisaties draaide Het Eikenhuis lange tijd op routine. De bezetting was krap, bewoners tevreden en de sfeer was wel oké. Maar er knaagde iets. Het voelde alsof er iets ontbrak – een diepere betekenis, zingeving. De directie besloot daarom in gesprek te gaan met een Arbeids- en Organisatiekundige (A&O-er). Die spiegelde hen: zijn jullie de leidinggevenden die je zelf zou willen volgen? Het antwoord was confronterend. Het zette hen aan tot zelfreflectie, feedback en feedforward, met veel compassie en kwetsbaarheid.

Een cultuur van vertrouwen

Hierdoor begon een periode van vallen en opstaan. Leidinggevenden leerden ruimte te geven: niet alles hoeven weten, maar wel alles bespreekbaar maken. Die openheid leidde tot meer vertrouwen. Fouten werden gedeeld, successen gevierd. Zo ontstond ruimte voor initiatieven van bewoners en collega’s. Een fysiotherapeut stelde voor energiemanagement in het rooster op te nemen, waardoor collega’s met een chronische aandoening hun werktijd beter konden afstemmen op hun energieniveau. Een schoonmaakmedewerker stelde voor om dagelijks vijf minuten te besteden aan interdisciplinaire check-ins, wat de samenwerking versterkte. Een stagiair bood aan oudere collega’s te helpen met ChatGPT, zodat administratieve lasten verminderd werden. Kleine ideeën, grote impact.

Leren, lachen en leveren

Was alles altijd makkelijk? Nee. Had men het druk? Absoluut. Maar door te praten over drijfveren en passie, en organisatiedoelen te vertalen naar concrete taken en acties, voelde iedereen zich meer betrokken. Humor en openheid werden gestimuleerd. Het resultaat? Meer waardering en begrip voor elkaar.

Duurzame inzetbaarheid als fundament

Wat opviel: duurzame inzetbaarheid was niet langer een fancy woord, maar een vanzelfsprekendheid. Medewerkers kregen ondersteuning via opleidingsbudgetten, vitaliteitsuren en ontwikkelingsgesprekken. Ze voelden zich verbonden met en gefaciliteerd door de leiding. Er werd meer gelachen. De A&O-er was niet meer de enige drijvende kracht; het hele team nam eigenaarschap. Door goede voorbeelden te tonen, successen te vieren en ruimte te bieden aan experimenteren, groeide het onderling vertrouwen. Fouten werden gezien als leermomenten, en mensen durfden zichzelf te zijn en zich uit te spreken.

Een thuis voor iedereen

Het Eikenhuis is niet langer zomaar een werkplek. Het is een plek waar lachen, leren en leveren hand in hand gaan, waar bewoners merken dat zorg geen handeling is, maar een houding. Een organisatie waar iedere A&O-er graag aan bijdraagt en waar een werkplek voelt als thuis voor iedereen.

Juliette Wildenburg Opleidingscoördinator A&O, docent en moduleleider PHOV Organisatie-socioloog, A&O'er, auteur, trainer/adviseur Juli 2025