Zo kan het ook!

lk was in een bedrijf dat werkt met een bijzonder concept. Het opmerkelijkst: de zéér platte organisatiestructuur en de pragmatische werkwijze.

Op een totaal van circa 350 medewerkers zijn er 3 directeuren en 35 zelfsturende teams van elk ongeveer 10 personen zonder leidinggevenden. ln de hechtheid van de teams wordt geïnvesteerd met enkele 'heidagen'. De teams maken daarna resultaatafspraken, inclusief deadlines, met de directie. Hoe, wanneer en waar wordt door de teamleden in hun eigen verantwoordelijkheid bepaald.
De medewerkers werken veel vanuit huis (of andere plaatsen) en komen alleen naar kantoor voor overleg met andere medewerkers. Kantoor is daarmee een ontmoetingsplaats in plaats van een verzameling werkplekken. Dat zie je terug in de inrichting van de ruimtes: weinig ergonomische beeldschermwerkplekken, eerder gezellig ingerichte 'huiskamers'. Als medewerkers echt langdurig beeldschermwerk moeten doen, zijn er wel plekken waar een apart beeldscherm, toetsenbord en muis staan.

Door de grote eigen verantwoordelijkheid van medewerkers en teams is er een groot saamhorigheidsgevoel. Men kent elkaar en elkaars competenties goed, helpt elkaar bij moeilijke klussen, maar spreekt elkaar ook aan op het werk en de prestaties.
Regelmatig houdt de directie een werkplezieronderzoek. inderdaad: geen medewerkerstevredenheidsonderzoek. Dat laatste nodigt vaak uit om de ontevredenheid te uiten en creëert een waslijst van zaken die de medewerker van de organisatie vraagt. Werkplezieronderzoek zet medewerkers aan om na te denken wat zij zelf voor de organisatie, zichzelf en de klanten kunnen betekenen in plaats van andersom. Meer
plezier in het werk betekent een grotere inzet, meer creativiteit en grotere productiviteit.

Het andere belangrijke bedrijfsconcept van dit bedrijf is zo pragmatisch mogelijk werken, met
zo min mogelijk regels en procedures. Dus geen lijvige beleidsstukken, geen uitvoerige protocollen en werkinstructies, geen dikke kwaliteitshandboeken of bedrijfsnoodplannen, geen brede arboregels. Ze richten alle activiteiten zoveel mogelijk op het bereiken van de doelstellingen. Het uitgangspunt is dat het systeem geen doel is, maar een middel. Als er al procedures zijn, liefst zo kort mogelijk, zijn die om doelen te halen. Als het zonder procedures kan: beter. Natuurlijk moeten enkele zaken wel op papier vastgelegd worden. Een beetje water bij de wijn, vaak onder druk van bevoegd gezag en verzekeringsmaatschappijen. Maar wel zo min mogelijk om de smaak van de wijn zoveel mogelijk te behouden.

lk krijg bij dit verhaal de associatie met Asterix en Obelìx: ergens in het grote Romeinse rijk is er een heel klein dorpje in Gallië dat moedig weerstand biedt dankzij de toverdrank van de druïde Panoramix. Een bedrijf dat er bewust voor kiest niet of zo min mogelijk mee te gaan in de bureaucratische systeembevrediging van wetten, procedures, regels en intranet, dat het werken zo praktisch mogelijk en vooral leuk wil invullen, dat klinkt mij gezien mijn allergie voor bureaucratie en arbo-overregulering als muziek in de oren. Misschien daar toch maar eens solliciteren?

oktober 2018