WIE IS NU EIGENLIJK WIM?

Wim van Alphen, man, echtgenoot, vader, veiligheidskundige/arbeidshygiënist, zelfstandig adviseur, voormalig algemeen directeur PHOV.
Geboren en getogen in Scheveningen alwaar mijn ouders een levensmiddelenzaak runden. Na MULO a/b en HBS-b ging ik scheikunde studeren in Leiden en promoveerde in de microbiologie aan de Universiteit Utrecht. Daarna veel jaren binnen universiteiten en academische ziekenhuizen gewerkt (Vrije Universiteit, Maastricht en Wageningen). Het academische wereldje en de zorg zijn mij dus niet vreemd, maar vanuit die setting veel externe activiteiten naar bedrijven ondernomen waaronder Schiphol, Albert Schweitzerziekenhuis, GGO-bedrijven.

Nu al een aantal jaren werkzaam als zzp-er, in te huren voor vraagstukken aangaande veiligheid en gezondheidsaspecten van het werk. Verder treedt ik bij PHOV op als docent, examinator en mentor.

De combinatie werken in de praktijk en verzorgen van opleidingen en trainingen vind ik geweldig. Dat maakt dat de lessen ook nauw bij de praktijk aansluiten en niet te theoretisch worden. Vervolgens vanuit eigen werkervaring (en die van cursisten) ook nog boeken en publicaties schrijven en de cirkel is rond: een fantastische synergie. Daarnaast mag ik tenslotte ook nog collega’s vanuit Hobéon SKO ‘beoordelen’ in het kader van hun certificeren. Als hobby’s heb ik klussen, operette/musicalvereniging (en werken?). Kortom bepaald geen ‘luie wesp’, maar eerder een bezige bij.

In deze column
Als zzp-er kom ik natuurlijk veel over de vloer bij bedrijven uit verschillende branches. In deze column komen zaken aan de orde waar ik met verbazing naar kijk. Met verbazing omdat over bepaalde zaken bij sommige branches vaak al goede oplossingen zijn bedacht en standaard worden toegepast, terwijl in andere branches deze geheel onbekend zijn. Daar werkt men nog zoals 25 jaar geleden. Soms ook worden oplossingen vanuit een andere branche wel overgenomen, maar werken deze dan juist risicoverhogend.